Laatste dagen in Cambodia

Eerst en vooral wil ik zeggen hoe snel de tijd hier wel niet is gegaan. Ik herinner de dag nog dat we onze valiezen aan het uitpakken waren, wel nu moeten we ze alweer inpakken. In het volgende blogbericht ga ik zoveel mogelijk vertellen wat we hier allemaal gedaan hebben en welke avonturen ik allemaal heb beleefd.

Daarnaast wil ik het nog hebben over de school waar ik lesgeef. Wat ga ik de school enorm missen. De warmte en de vele knuffels die je van de kinderen hier krijgt is onbeschrijfelijk. Het doet me ook goed om te zien hoeveel vrijwilligers een hart van goud hebben en die dan ook tonen door een handje toe te steken. Zoals je in het vorig blogbericht kon lezen hebben Nele en ik 3 weken bij de Lions gestaan. Ik zal kort toelichten op wat we ons hebben gefocust. Drie keer per week is er Novel study waarbij de leerlingen Engelse teksten lezen en daarbij bijhorende opdrachten moesten uitvoeren. we hebben gezocht naar een boek zodat we de kinderen konden motiveren om spontaan een boek te lezen. We wouden ook het leesplezier bij kinderen aanwakkeren. We hebben een hele week lang het boek "Charlie and the chocolate factory” gelezen. Op het einde van de week hebben we dan ook een deeltje van de film bekeken. Tijdens het lezen van de hoofdstukken hebben we tussendoor een paar vragen gesteld om de kinderen actief erbij te betrekken. Het was leuk om te zien dat de leerlingen echt hun best deden om het boek te begrijpen en door de vele herhaling begrepen ze de grote verhaallijn. Wij konden dan ook niet trotser zijn op onze leerlingen. We zagen de leerlingen evolueren, ze werden steeds meer geprikkeld door deze zaken en werden steeds meer gemotiveerd om verder naar school te gaan en te leren. Dit was fijn om te zien.

Naast het lesgeven op de school, proberen we naast het lesgeven ook ons steentje bij te dragen bij de werking van de school. We zijn alvast al beginnen nadenken over een opruimactie die we kunnen opstarten. Dit zou de leerlingen en leerkrachten moeten motiveren om de school schoon en proper te houden.

Naast het lesgeven in de week hebben we in het weekend Cambodia verkent. We hebben heel wat zaken gedaan zoals het bezoeken van de Angkor Wat tempels. Vijf tempels hebben we bezocht. Vroeg in de morgen zijn we begonnen aan onze toer. Daar hebben we rond 6 uur de zonsopgang kunnen zien aan de enige echte Angkor Wat tempel. Wat was het mooi en natuurlijk heel toeristisch. Vervolgens zetten we onze toer verder en bezochten we de Ta Prohm tempel. Deze was absoluut mijn favoriete tempel. De omvang van de Tempel is zo groot dat we maar liefst een uur daar hebben rondgelopen. Bovendien vonden we onze weg naar de uitgang niet meer. Wij waren ook de eerste gasten die daar waren. Omdat het anders zo druk kan worden. Ta Prohm is dan ook één van de drukst bezochte tempels van Angkor. Deze tempel onderscheid zich van de anderen doordat je bij deze tempel duidelijk kan zien dat de natuur aanwezig is. Het is alsof er nog een jungle groeit door de tempel. Daarna zijn we naar de Abnteay Srei tempel geweest. Deze ligt wat verder uit het centrum, maar was het bezoeken zeker en vast ook waard. Je kon heel wat prachtige basreliëfs waarnemen, die zeker en vast de moeite waard waren. Doordat de omvang niet zo heel groot is, is het zeker en vast wel de moeite om te zien.

Naast deze tempel hebben we de toegangspoort van Angkor Thom gezien, die was prachtig. De muren zijn meer dan 12 km lang en overal 6 meter hoog.

We hebben dan ook nog de volgende tempels bezocht: Angkor Thom en de Bayon.

Naast het bezoeken van de tempels hebben we die dag zelf ook nog mijn verjaardag gevierd. Wat was me dat een dagje. Ze hadden de villa versierd met allemaal ballonnen en slingers. Heel mooi gedaan! Ik kreeg ook een hoedje en een lint rond mij. Oh ja je hoort het al, ik moest daar een hele dag mee rondlopen. Wat wel leuk was. ’S Avonds zijn we eerst gaan eten in een Europees restaurant en vervolgens zijn we naar de cocktailbar gegaan waar we enkele drankjes hebben gedronken. En erna zijn we natuurlijk uit geweest in de enige echte Pub Street.

Onze laatste dagen waren behoorlijk intensief. We hebben heel wat lessen gegeven in de voormiddag en die dan ook telkens voorbereid. In de namiddag was het dan de beurt van de leerkracht en die moest dan lesgeven.

Onze laatste dag…

Onze laatste dag op school was een heel emotionele dag. We hebben afscheid moeten nemen van de school en dat gebeurde dan ook uitgebreid. De leerlingen hadden allemaal kaartjes gemaakt , er waren zelfs leerlingen die voor ons bandjes hadden gemaakt! Naast de briefjes en bandjes kregen we ook heel veel knuffels en liefde! Ik had mezelf beloofd niet te wenen, wel die belofte is dus verbroken… Op het einde van de dag hadden ze een grote kring gemaakt en wij stonden in het midden van die kring. Ze zongen voor ons drie liedjes: Yellow van Coldplay; Hello, Goodbye van The Beatles; als laatste zongen ze hun eigen schoollied. Dat pakte ons natuurlijk. Onze klas had dan ook een gezamenlijke kaart gemaakt met onze naam erop. En elke leerling uit allebei onze klassen had een hartje getekend op het blad. Alle hartjes vormden een grote boom van liefde. Naast het uitgebreid afscheid hebben we daar ook afscheid moeten nemen van de vrijwilligers en de leerkrachten daar, wat ons allemaal behoorlijk zwaar beviel.

Terug in de villa zijn we begonnen aan onze laatste avond waarbij we met ons allen samen zaten en genoten van de laatste avond met ons groepje samen.

Afgelopen 2 weken heb ik nog niet zo veel kunnen bloggen, maar daar had ik een goede reden voor. Mijn laptop had het begeven, waardoor ik niets kon doen. Met als gevolg dat ik af en toe op een laptop kon zitten van iemand anders.

Nu zetten we ons avontuur verder in Vietnam. Deze week maken we een doorreis naar Hanoi waarbij we 2 stops maken: Hoi An en Ninh Binh. Dus ik zal jullie wat meer op de hoogte houden van onze avonturen hier.