Mijn eerste schoolweek

De eerste schoolweek zit erop. In deze blog zal het voornamelijk gaan over hoe ik deze week heb ervaren. Daarnaast zal ik ook wat meer uitleg geven over de werking van de school.

Werking van de school

Eerst en vooral ga ik wat meer uitleg geven over de werking van de school. Het is zo dat ze werken met verschillende leeftijdsgroepen. Die verschillende leeftijdsgroepen hebben allemaal een verschillende naam. We hebben de badgers, de lions, de dragons en de monkeys. Nele en ik geven les aan de lions, die hebben de leeftijd 11 tot en met 14 jaar. Naast de leeftijdsgroepen, bestaat elke klas uit een A en B klas. De A-klas heeft in de ochtend les op het schooltje waar we staan en in de namiddag gaan ze dan naar de overheidsschool. Voor de B-klas zijn de rollen omgekeerd. In de ochtend gaat de B-klas naar de overheidsschool en in de namiddag komen ze dan naar onze school. De uren van het schooltje zijn de volgende: van 8.00 – 11.00 en dan hebben ze 3 uur pauze en dan begint de les weer van 14.00 – 17.00. Dus over de middag hebben ze dan een pauze van maar liefst 3 uur. Bovendien krijgen de leerlingen ook nog eens een pauze tussen de lesblokken. De pauze duurt maar liefst 30 minuten, wat behoorlijk veel is (perspectief van een Belg). De lessen die worden gegeven op onze school zijn alleen maar Engelse lessen. De rest leren ze op de overheidsschool. Zowel in de voormiddag als in de namiddag worden dezelfde lessen gegeven, alleen is het voor een andere klasgroep. Tot zover de werking van het schooltje.

Tradities en gewoonten

Er zijn ook een tal van tradities op het schooltje waar ik lesgeef. ’s Ochtends is het de gewoonte dat ze rijen vormen en het volkslied zingen als de bel gaat. Naast het zingen van het volkslied zingen ze ook het schoollied, wat een krachtige betekenis heeft: “I know I can” “Be what I want to be” “If I work hard at it.” “I’ll be what I want to be.” Bij de begroeting in de klas zingen ze dan nog eens voor de leraar. Ze bedanken de leerkracht en vragen hoe het met hij/zij gaat. Daarnaast vragen ze ook of de leerkracht goed geslapen heeft. In elke klas komt dit aan bod. Aan het einde van de dag bedanken de leerlingen de leerkracht door het zingen van een lied. Dit toont onmiddellijk ook een teken van respect. Het is daar ook de gewoonte om les te geven op je blote voeten. Je mag niet met schoenen een gebouw betreden. De speelplaats bestaat uit 85% zand. De andere 15% van de speelplaats bestaat uit beton. Wat een fijn gevoel is voor de blote voeten. De leerlingen daar hebben andere spelletjes die ze spelen op de speelplaats. Ze spannen een touw en ze moeten erover springen. Maar er zijn een paar regels: het touw komt bijna tot aan het gezicht, ze mogen het touw raken maar ze moeten met beide voeten erover zijn. Springtouwen wordt daar vervangen door het touw die op de grond beweegt van links naar rechts .Daar moeten ze over springen. Voetballen is een van de favoriete bezigheden van de jongens daar. En ik moet zeggen dat zeer veel jongens beter kunnen voetballen dan de jongens in België. Ik denk zelf dat sommige later een carrière kunnen maken als professionele voetballer.

Musical

Deze week waren er heel wat repetities voor de musical. De musical vond plaats op vrijdag 26 januari. Het was niet een gewone musical, de school vierde hun tiende verjaardag en dat moet dan uiteraard in stijl gevierd worden. Er werden heel wat gelachen en gedanst op verschillende liedjes die zelf werden gecomponeerd door twee vrijwilligers uit Australië. Er werden heel wat liedjes geschreven over de personen die al iets hebben gedaan voor de school of zelfs de oprichters van de school. Het was ontroerend om te zien dat verschillende personen op het podium werden geroepen tijdens het zingen van de liedjes. De songteksten hadden ook allemaal een positieve en motiverende boodschap. De leerlingen dansten enthousiast mee en je zag dat ze echt aan het genieten waren. Ze moesten niet alleen dansen en zingen maar acteren kwam ook aan bod. Wat me zeker en vast is opgevallen dat de leerlingen daar heel gemotiveerd waren om te zingen en te dansen. Bovendien hebben we hier al een tal van dansjes geleerd op muziek die hier heel populair is.

Observatie

Tijdens de eerste week hebben Nele en ik vooral gekeken hoe de leraar in de klas lesgeeft en we probeerden ook hier en daar te helpen. De leraren hier komen allemaal uit Cambodia en kunnen Khmer spreken, maar in de lessen proberen ze zoveel mogelijk Engels te spreken. De leraar probeert heel veel afwisseling te stoppen in zijn lessen. Bij het leren van de vocabulaire is het hier de gewoonte dat de leerlingen zoveel mogelijk de vocabulaire inoefenen door zinnen te vormen waarin het woord die ze hebben geleerd moet voorkomen. Een ander voorbeeld is dat ze twee rijen vormen en dat de leraar een woord zegt en dat ze zo snel mogelijk het juiste woord op het bord moeten schrijven, op deze manier zijn ze actief betrokken en ze zijn heel gemotiveerd want ze willen winnen. De manier van lesgeven hier kan je absoluut niet vergelijken met die van in België. De inhouden kan je zeker en vast niet vergelijken want in België geven we geen Engelse lessen, maar wel op het gebied van klasmanagement en de opbouw van een les. In België wordt er echt op gehamerd dat de leerlingen stil moeten zijn, maar hier zie je dit niet terugkeren. De leerkracht laat het merken maar eist niet de stilte. We hebben een paar keer vooraan in de klas moeten staan en moeten lesgeven. Op deze momenten heb ik ontdekt dat ik meer moet nadenken bij sommige vertalingen in het Engels. Dus ik leer hier ook heel veel bij op het gebied van Engels. Je leert hier ook lesgeven met beperkte middelen. In België hebben we de luxe dat we een bord hebben en dat we onze boeken kunnen projecteren of dat iedereen een boek heeft bijvoorbeeld. Hier leer je echt lesgeven met de middelen die er zijn. Er zijn wel heel wat middelen, denk maar aan een bord en een stift. We hebben ook een printer op onze school en de leraren hebben een laptop mee naar de klas. Dus er zijn hier wel heel wat middelen maar in België hebben we gewoon meer de luxe (bv: digitaal bord).

Bovendien heb ik heel wat respect gekregen voor de leraren hier. Er is één leerkracht die de volledige dag lesgeeft en die ook ’s avonds nog eens lesgeeft aan de oudere jongeren. Dus zelf zijn het heel lange dagen voor die leerkracht.

Volgende week

Volgende week zal de leerkracht lesgeven in de voormiddag en geven wij dezelfde les in de namiddag alleen zullen wij hier en daar veranderen zodat het meer lijkt op onze manier van lesgeven. Op deze manier kan de leerkracht hieruit leren en oefenen wij het nog eens in.

Dit was dan mijn tweede blogbericht! Hopelijk hebben jullie ervan genoten en ik beloof dat ik meer mijn best zal doen om te bloggen!

Ps: de foto’s volgen ook nog volgende week!