Ready, set, go! (20/01/2019)

Hier is het nu al ondertussen zondag. De eerste indrukken zijn er: veilig verkeer bestaat hier niet, toektoek is mijn favoriete voertuig en het leven is hier cheaper dan in België.

De eerste 2 dagen hier was voor mij wel een aanpassing, 6 uur verschil doet blijkbaar veel met een mens. We hebben al verschillende dingen gedaan zoals: de stad gaan bezoeken, naar de lokale winkels geweest, schooltje al bezocht waar we les zullen geven,...

Het verkeer hier bestaat uit regels die eerder een symbolische betekenis hebben. Geen sporen van zebrapaden dus je moet je eigen leven riskeren om aan de andere kant van de baan te geraken!

Nog een ander ding is dat hier in tegenstelling tot België wel het weer is waarbij je een short of een T-shirt kan dragen, wat aangenamer is dan in België nu.

Het leven hier is zo veel goedkoper ook, denk maar een 7 stukken fruit voor maar 2 dollar. Of het feit dat je een volledige maaltijd kan betalen voor 1,5 of 2 dollar.

Morgen ga ik naar het schooltje waarin we zullen meedraaien en meehelpen. Eerste indruk van de school (we hebben deze gezien aan de buitenkant op straat) : primitief, veel open gebouwen, kleine klaslokalen,...

Het viel mij op dat de huizen hier ofwel goed en groot zijn, ofwel heel klein waarin vaak armere families in wonen. Het is ook confronterend om te zien hoe sommige jongere kinderen van de leeftijd van 7,8 jaar moeten gaan bedelen op straat of zelfs in de cafés.

Hier in de villa is alles dik in orde! De gastvrouw is voor ons een tweede mama aan het worden, er zitten hier ook andere gasten waar we een praatje mee slaan. De villa zelf bestaat uit twee verschillende gebouwen, er is een zwembad aanwezig, we kunnen chillen in hangzetels, er zijn blazers aanwezig,...

Zoals we in het West-Vlaams zeggen: "We zijn met ons gat in de boter gevallen."

Jullie zullen in de komende dagen nog veel meer van mij kunnen lezen!

Kind regards

Jolien